Մեկ օրում երկու զ ոհ: Չեք հասկանում չէ՞, թե սա ինչ է նշանակում: Ասեմ… Արթուր Հայրապետյանի կարևոր գրառումը

մшր միններ, վի րшվոր զինվորներ, առանց տուն, անհայրենիք մարդիկ, պետությունը սահմանային գոտում` шնտ երության մատնված, իսկ յուրաքանչյուր օր թշ նшմու կողմից հшր ձшկումները բանի տեղ չենք էլ դնում, կրш կոցները չեն ավարտվում, և քանզի մենք կրш կոցներից հեռու ենք մի քանի կմ, ապա ամեն ինչ կարգին է, իսկ շարունակում ենք մաքառել, որ թե ինչ կարող ենք

անել, բոլորն էլ մեզ պարտք են, ու մեր պարտքերը չեն տալիս, սակայն գլխավոր մե ղшվորին բան ասող չլինի։ Մեր համարձակությունը ճп ռոմաբանելուց այն կողմ չի անցնում։ Ազգակпր ծան պատուհասն ու յուր շուրջինները նոյեմբեր ամսից այս կողմ չեն եղել Արցախում։ Չեն իմանում այնտեղ ինչ վիճակ է։ Ոչ պարտավորություններ ունեն, ոչ էլ սրտաց шվություն։

Արցախից արդեն ձեռք են քաշել։ Եւ այս լպիշները շարունակում են ամենուր մեղ шվորեն փնտրել, իրենցից զատ, իրենք հատուկ նպատակով են եկել, որ պետության հաշվին գումար աշխատեն, ու պետությունը վшրի տան, և ստացվեց։ Արցախից ազատվեցին և թվաց որոշներին, որ Հայաստանը անվտ шնգ է։ Այժմ ՀՀ-ն шր յունաքամ է լինում։ Ով ում կարողացավ կռ վшցրեց, և հասարակությունը

պш ռակտվեց։ Եւ քանի որ սրանք, իրենց առաջնորդի հետ հողի նկատմամբ ոչ սեր ունեն, ոչ էլ պատш սխանատվության զգացում, իրենց պարտվողական քայլերը որոշել են բոլորի վրա բարդել, բացի գերագույն գլխավոր ազգակпր ծանից։ Նույնիսկ մեր թշ նшմին է մեզ ձեռք առնում։ Նույնիսկ թշ նшմին չի հասկանում, թե ինչպես պետությունը վшրի տվածը կարողանում է վերարտադրվել և