Մեղրն օժտված է բազմաթիվ բուժիչ հատկություններով, ինչն արդեն իսկ մեծ պատճառ է այն սննդակարգ ներմուծելու համար չչարաշահելու պայմանով: Այդ օգտակար հատկանիշներն ամբողջովին պահպանվում են միայն անարատ մեղրում:
Մեղրի անարատ լինելը կարելի է որոշել մի քանի ձևով: Ահա դրանցից մի քանիսը.
- Մեղրի մեջ մտցնում ենք չոր լավաշը, եթե այն փափկում է, ուրեմն մեղրն անարատ չէ: Անարատ լինելու դեպքում լավաշն ավելի շատ է չորանում:
- Թղթի ծայրին քսում ենք մեղրն, իսկ մյուս ծայրից այրում: Եթե կրակը հասնում է մեղրին ու մարում, ապա մեղրն անարատ է, իսկ հակառակ դեպքում՝ ոչ:
- Գդալով մեղրն այրում ենք կրակի վրա, եթե այն այրվում է շաքարի նման կապույտ բոցով, ուրեմն շաքարաջուր կա մեջը, եթե ածխանում է ու չի այրվում, ապա անարատ է:
- Քիմիական մատիտի սրած ծայրը մտցնում ենք մեղրի մեջ ու շրջանաձև շարժումներ անում: Եթե թանաքի բծեր են առաջանում, ուրեմն մեղրի մեջ ջրային մասը շատ է:
- Երբ մեղրը լցնում ենք մեկ այլ տարայի մեջ, այն պետք է ծորալով հոսի՝ ծալքերով կուտակվելով իրար վրա: Եթե հոսում է ձագարաձև փոս առաջացնելով, ապա մաքուր չէ:
- Մեղրը նեղ ամանի մեջ լցնելիս սուլոց է լսվում: Որքան ամանը լցվում է, այնքան սուլոցն ուժեղանում է, հակառակ դեպքում մեղրն անարատ չէ:
