Ստամոքսի քաղցկեղի առաջին նշանները կարող են լինել ոչ սպեցիֆիկ և հեշտությամբ վերագրվել գաստրիտին կամ հոգնածությանը. ախորժակի նվազում կամ լիակատար կորուստ, ծանրության զգացում նույնիսկ փոքր քանակությամբ ուտելուց հետո, սրտխառնոց, երբեմն փսխում, հոգնածություն, թուլություն, անհասկանալի քաշի կորուստ և անեմիա (գունատ մաշկ, գլխապտույտ): Հետագա փուլերում կարող են առաջանալ վերին որովայնի ցավ, փորկապության և լուծի հերթագայություն, ինչպես նաև արյունով փսխում։
Բժշկի մոտ այցելելու պատճառ պետք է լինի նաև կայուն ցածր աստիճանի ջերմությունը (37–37.5°C)՝ առանց որևէ ակնհայտ պատճառի, թքարտադրության ավելացումը կամ համի ընկալման փոփոխությունը: Ստամոքսի քաղցկեղի ոչ տիպիկ ախտանիշներից են նաև երկարատև խռպոտությունը կամ հազը, եթե ուռուցքը սեղմում է կրկնվող նյարդը կամ եթե կան մետաստազներ:
Քաղցկեղի զարգացման ռիսկն ավելի բարձր է որոշակի ռիսկի գործոններ ունեցող մարդկանց մոտ: Դրանց թվում են քրոնիկ գաստրիտը, հատկապես Helicobacter pylori վարակի պատճառով, պեպտիկ խոցային հիվանդությունը և ժառանգական նախատրամադրվածությունը: Այլ ռիսկի գործոններից են աղի, ապխտած և թթու դրած սննդի չարաշահումը, ինչպես նաև մրգերի և բանջարեղենի քիչ օգտագործումը, ծխելը և ալկոհոլի հաճախակի օգտագործումը։
Վիճակագրության համաձայն՝ 50 տարեկանից բարձր տղամարդիկ ավելի հակված են ստամոքսի քաղցկեղի: Կանանց դաշտանադադարից առաջ կա պաշտպանիչ գործոն՝ էստրոգեն: Այս հորմոնները ազդում են նյութափոխանակության և իմունային պաշտպանության վրա և մասամբ պաշտպանում են ստամոքսի լորձաթաղանթը քրոնիկ բորբոքումից և մուտացիաներից: Տարիքի հետ էստրոգենի մակարդակը նվազում է, ուստի կանանց մոտ ստամոքսի քաղցկեղի դեպքերը սկսում են «հասնել» տղամարդկանց ցուցանիշներին: