Երբ ես շատ երիտասարդ էի, իմ հայրիկի ընկերներից մեկը, շատ տարեց եւ շատ խելացի հոգեբան, ինձ հարցրեց, թե որտեղ եմ գնալու: Ես պատասխանեցի, որ փիլիսոփայության ֆակուլտետ: Այս իմաստուն մարդը ասաց.
Իսկ հետո արդեն լավ ժամանակներ սկսվեցին, նա կրկին վերցրեց իր ջութակը և դրանով կարողացավ հացի գումար վաստակել:
Այսպիսով՝ դաշնամուր, տավիղ՝ դրանք մասնագիտություններ են: Իսկ ջութակը արհեստ, որը հետագայում քեզ կերակրելու է :
Ուր էլ որ լինես, եւ ինչ էլ որ լինի: Հետեւաբար, բացի կրթությունից, դուք պետք է ունենաք արհեստ:Գործնական, այսպես ասած, հմտություններ: Սռփական ջութակը, որով վարպետորեն նվագելու եք բոլորից շատ ավելի լավ և այն քեզ կերակրելու և աջակցելու կյանքի ամենադժվարին պահերին: